Wilhelm Reich Anısına (1897-1957)

37 yazında, o sıralar az kalsın yakalıyormuş mutluluğu,Beyaz geceler, Oslo fyordunda kuğular ya da Sigurd,Nic ve Amulf’la Theatercafö’deyken, altın rengi konyakFısıldaşan müşteriler, Ravel’in Bolcro’sunu çalarken kemancı. Ta kendisi, işte o ! Tabii haklıydılar, deliydi tabii;Olduğu yerde tepinen, çırpman; dostlarına lanetYağdıran, sakat biriydi; Gün gibi aşikar itiraflar,(Ey Stalin’in gölgesi), almıştı ağızlarından, (hainlerin) Ve kağıtları çekmecesine kilitledi. […]

Wilhelm Reich Anısına (1897-1957) Read More »