Abbey Road’dan Aşağı

Kıvılcımlar saçan yüksek gerilimli gitar tellerinin içinden yükselen sesi duyuyorsak

Elektriğin bir iletişim tekniği olduğunu anlamışsak

Nereye gittiğimizin bir önemi yoksa

Yokuş aşağı bir salınımdır beden

Sahiden – gerçeğin fantezisini gören

Gerçeği üreten makinelerden

Sıyrılmanın yoludur

Çıldırmış ritim bozukluğu

Akıldan çıkmış mantra -akla geri yolla çılgınlığımı

Derin bir algının ürünüymüş gibi gelen

Sikik söylemlerden

Budalaca tavırlardan

Kurtuluşun yoludur

İmkansızı isteyen gerçek

Gerçekçi olur imkansızı isteyen

Anlamı yokuşa süren

Yokuşun karakteri böyledir

Tutkunu al yanına

Sınıf bilincin etmeli dans

Birlikte en yükseğe

Düşersek bile

Kaldırır ayağa

Ama bir dakika

Yok mudur esler de şarkıda

Göreceli kuram ateş topuna dönüşsün

Önce kendisini sonra diyalektiğini yaksın

Yolun farkına varırsın

Farkına varmadan

Yokuş aşağı

Aklın yolu teorik olarak bir(i)dir

Teorik olarak biri aynı zamanda gerçekliğe tosladığın yer

Didak didak di-dak-tik-ten kurtulmuş

Yazın tekniği vezin olmuş giderken

Ultra-saykodelik bilinçlenme

Yıkar geçer bilinmeyeni bile

-İKİNCİ BİLİNÇLENME VE YOKUŞ YUKARI BEDEN-

Düşünürken hep ilk kez yıkandığım nehirde

Şiir yazamam derken

Alır beni bir gülme

Çöllere vurmuş bedenim şiir olmuşken

Anımsamıştım birden

Bitmeyen şeyin adını

Sonsuz gökyüzünden bana bakan

Milyonlarca yılın tapınağını