Not defterimin üç sayfası biraz önce yazıp üzerini karaladığım sözlerle dolu. Rüzgarda yaprakları sallanan bir palmiye ağacı düşüncelerim. Yelin kuvveti değişmese de, bedenleri kuruyup her an kırılabilecekler gibi. Fikirlerle hummalı yüzleşmeler. Yoğunlaşmadan betimleyemiyor, betimleyemeden anlatamıyor, anlatamadıkça da karalıyorum. Karalıyorum.
Yanımdaki arkadaşın sesi aşağıdan geçen hurdacınınkini bastırıyor olacak ki daha da derinden bağırmaya başladı bizim hurdacı. Arkadaş çok sinirli. Biraz önce pilavcıda gördüğü gencin saçlarının rezaletliğinden, onun gibilerinin saçlarından tutulup meydanda iki tur süründürülmeleri gerektiğinden, aksi takdirde sayılarının azalmalarının söz konusu olmayacağından gibi cümlelerle başlayan monoloğu, üst komşunun yaptığı kişiliksizliklere, bilmemkimin ahlaksızlığına ve ya terbiyesizliğine
