DUVAR

Neresi burası? Senin merkezin mi?

Karmaşıklaşmaya başlıyor. Her şey karmakarışık. Sıkışık, sıkışmışlık hissi.

Buruşmaya yüz tutmuş, yıllanmış deri ceket gibisin. Çocukluk hatıralarımdaki iki örük saçların, yüzündeki o masum gülümseme ve mısır dişlerin, altın küpelerinle duvardasın. Yanında eski antika bir çerçeveyle harmanlanmış, gökyüzünde çamlarla kaplı kar örtüsü. Yer mavi, gökyüzü beyaz. Tepetaklak mı olduk şimdi?

Duvarda asılı ampul gölgesi. Farklı bu gölge, ampulsüz bir gölge. Yine de bir gölge. Gölgesinden kaçan ampul. Ampul gölgen ise, gölgenin ampulü nerede?

O an, pencerende yıldızlar parlıyor. Pencerende yıldızlar. Tülde yıldızlar. Bırak yıldızları. Bırakabilir misin yıldızları?

   Soluna mı döneceksin?

   Arkana mı yaslanacaksın yoksa?

   Arkanda yaslanacağın dayanağın var mı?

   Kambur mu kalacaksın?

   Ne o gözlerini kapatmayı mı seçtin?

…

Neon ışıktan bir çerçeve duvarı. İçi karanlık bir boşluk. Şekiller belirmeye başlasa da karmaşa seziliyor. Hey orada mısın? Kim olduğun hakkında en ufak bir fikrim yok. Ama ne zaman bir karmaşa sezsem içinden sen çıkıyorsun. Hakkında fikrim olmasa da bir fikrim varmış gibi. Gözlerim kamaşıyor. Altı tane ışık zerresi. Aykırı olan sen misin ötekilerden uzakta?

   Ne o sana yaklaştıkça sönecek misin?

   Açacak mısın gözlerini?

   Duvarı mı geçmeyi deneyeceksin?

   Neden her zaman ikilemde kalıyorsun?

   Duvar mı aydınlandı?

Aydınlanan duvardasın. Her biri kendinden bağımsız ufak tefek çukurluklar. Sanki aldığı yaralarla örtüşüyor gibi. Bir gölge düştü. Sen misin bu gelen? Gölgenle çukurları kapatıyorsun. Neden kapatıyorsun? Kendini görünür kıl. Görünmek istemiyor gibisin?

Peki neden seni bulma çabasındayım?

Islaklık süzülüyor göz yuvalarından. Kırpışan göz kapaklarını daha da çok açıp gözlerini çıkar yuvalarından. Işığa bak. İnsan silueti etrafında parıldayan çubuksu, uzun vadeli ışık demetleri. Rahatsız edici ama titreşimli görünümü yağmur yağışını andırıyor. Sezgisel gariplik hakim oldu bir an. İşletim sisteminde kontrol zamanı mı? Zamanın işletim sistemi kontrolü mü? Kendi kontrolüm mü? Rüyaları kontrol eden Morpheus ben miydim? Aradığım Morpheus yani sen, ben miyim? Rüya görmüyorsan, ben olamazsın. Ancak benim olanın içinde düşünüyorsan bu gerçek olabilir.

Neresi burası benim merkezim mi?

Karmaşıklaşmaya başlıyor. Her şey karmakarışık. Sıkışık, sıkışmışlık hissi.

Buruşmaya yüz tutmuş, yıllanmış deri ceket gibiyim. Çocukluk hatıralarımdaki iki örük saçlarım, yüzümdeki o masum gülümseme ve mısır dişlerim, altın küpelerimle duvardayım.