HAIKU YOU – 2

sanki benimdi
karşımdaki tül
rüzgar götürür

mucize değil
bacanın üstü
martı tünemiş

kitap okurum
yalınayaksa
anlamam ki hiç

polis sireni
kırmızı mavi
sinek ölmüştü

attırıyorum
yola
üç beş kez

grass green
no pale window
hurting my feet

bırak yaşamana
bak
mavilik

koltuk sıkışık
bademcik şişik
palmiyeyim ben

beton diktörtgen
salon
neyim ben?

uzun saplı kürek
elime ulaşırsa
çıkar yola

yerden yüksek
yaz şarkısı
sobe

rahat yatağı
kuş öter
güneş doğdu

rüzgar eserken
ağaç sallanır
aklımda yoktu

üçüncü kat penceresinde
kertenkele
sokulur binlercesi

içimdeki sinir
oligarşik
seçilmiş zümrenindir

farazi konuşuyorum
yokuş aşağı
inen tekerlek