Mezarımı Kaldırım Taşlarıyla Örtün (Basılmamış Şiir Kitapları Serisi)

ÇIPLAĞIZ ÖLÜLER KADAR

Yine büsbütün eğilmişler tutsaklığın büstüne!

Ayaklarım aksar da, yem olursam simsara

Nasıl etten hafif olsun bulutlar!

Mezarımı kaldırım taşlarıyla üstün körü örtün

mazlumun zulmüne sökülsün,

kemiklerimle beraber…

Ayak takımının bu yüksek rakımda ne işi var zaten!

---

Bir bahar sabahı şen şakrak dökülürse çocuklar ortalığa,

ellerinde renkten renge bayraklar,

koşmak, anadan üryan coşmak kadardır sokaklarda

onu da kirletirse sevdiğinin kıvrak beline sokulmadan toprak,

kimden bekleyelim şimdi

dostunu belinden tanıyanların özrünü…

fotofinişi de pornodan saymasalar bari..

---

vatan, millet sakar ya…

nasıl olsa yine içimizden birilerine takılır,

özgürlüğü hudutlardan ayıklarız.

sonunda yalnızlıklar birikir de ölümüne karanlığı yırtarsa

bir anlığına sevinsin proletarya,

bugün yine ölümüne sayıklarız

yatan bir illet bu parya!