Sefilce Bir Lüks: Susmak

Susmanın lüks olduğu dönemler vardır. Bu lüks, kozgalan fırtınasına da hazırlıktır bir nebze. Burada, ikinci cümlede ifade ettiğim şey; dönemlerin başlangıçlarını ve bitişlerini algılama hususunda, belirli olanları vurgulayış, veyahut da farklı safhalarda başkaldırıları tanımlandıracak şeyin kendisini belirleyiştir.

Hatta bazen tarih bunu kendi başına da gerçekleştirebiliyor.

Susmanın doyumuna erişme olanağı, şuursuzca kapılışlara eriştikten sonra gerçekleşen bir dönüşüm emaresiydi nedenlere şamil olarak aslen.

Dönüşüme etken olan emareleri atlatabildikçe, kırılma noktaları kendini ele verirdi de esasen.

Tüm bu süregelen teoriler, varlığın gücüne dönük pratikler sağlayabilseydi, dönüşümü

adına daha güçlü süreçler yaratabilirdi.

Gafil avlanan olmamak için tek yol; şuuru kucaklayıp, aksiyonların pratiğini irdelemektir.

Erişimler sürekli talep ararken, varlığın istikameti kendinden dahi kopabiliyordu.

Vaziyetlerin çelişmezliği, kendi içinde çelişmeler türetiyordu.

Aranan talepler arada kaynıyor, unutuluyor, gafil avlanmanın nedensel içeriği de açığa çıkmış oluyordu.

Gafil avlanan, yaşadıklarından feragat edip, suskunluğa gömülebiliyor da. İşte gafil avlananın lüksü! Suskunluğun faziletine sığınan, öngörüden mahrum avlanmışlık! Aslında tertipsizlik saçmaktan başka bir şey değildir bu, dışarıdan bir gücün tertibine uymak için faziletsizliği çoğaltmaktan başka nedir?

Belleğin muhitini şahibeye karıştıran yabanıl gamlar türetmekten başka neydi faziletli sanılan faziletsizlik!

Buyruğa uymayı yazgı haline getirerek, perişanlığı kutsamak, sefilce bir suskunluk lüksüydü düpedüz!

Ölümcül bir hastalığın pençesinde yaşamaya benzerdi sefilce bir suskunluk. Erdemle karıştırarak ters-yüz edilen standartların, sözümona hakikatlilik mazeretiydi…

Çaresizlik, bu var olan suskunluğa tapınmaktan başka şey olmamalıydı ya:

Yerkürede, bir küme içinde sıkışmış, soluk almaya dahi fırsat bulamayan suskunlar var.

Bu suskunluğun tanımları; gururun arkasına saklanmışlar ve el pençe divan vaziyettekilerden peydalanıyor genelde.

İnsanlık, gururuna itaat etmekten başka bir halt yapmazken; tanımlamalardan da o denli sıvışıyor.

Çaresizliğe ant içmişlik izlenimi, tetkik eden herkesin sezgileyeceği şey olacak, mutlak olsun şaibeyle karışık olsun…

pesadelo

Kabus Uyanık

ilkerbagir