bir bakıma

kumları dinliyorum
koşup koşup ayaklarımın dibine kadar kopup gelen suyu
geç kaldıklarım karışıyor kanıma
çocukluğumdan bir bilmeceyi unuttuğumun feryadı dalgınlığım
ve birden sırtım kamaşıyor kollarınla
ve bu bir sır
hatırla
hayır hayır
gerçekten hatırla

söylendiği gibi kelebekleri andırıyor yıldızlar
fidanların hepsi yarı çıplak
sırılsıklam devrilip duran gözkapaklarım
karanlığa dokundukça içime doğru dönüyor rüzgar
ve rüzgar demek, suçüstü yakalanmaktır bir bakıma

bütün yenik rotalar şahit ve kâhin
her çiçeğin düşlediği bir kartpostal
hala tek başına kalmaktan başka hiçbir korkuyu öğrenememiş olmak
ve benim yolum uzun gelir demiştim ben
tanrının bizim için oyduğu zamana
bakarak zamanın senin için oyduğu başka yollara
zaman demek, kalakalmaktır bir bakıma

gitmek, kurulanmaktır
yalnızca yürüyorsun
bu ise dağılmaktır bir bakıma

eksilmek ve teselli
ayrıca bardaklar falan devrilmiyor
aksine, bardaklar seçiliyor senin yokluğunun ardından
alışmak demek, artık evdeki hiçbir ışığı yakmadan yaşamaktır bir bakıma

masalar yudumluyorsun
eskidikçe damlıyorsun başka bir açıdan
şişeler, takvimler ve o meşhur dik bakışlar
utanmadan bıraktığını zannediyorsun ezberleri
daha susmadan başka cümlelere bakıyorsunuz
uzadıkça uzuyor düşlerin
sen öyle isterdin yanılma
sadece hayat vermek
bir selam yollamak
ve bana senin sesinle seslenen bir yanardağ
ateşe atlamak, bir bakıma seni yakana acımaktır aslında

karanfil lekeli bacalar
sırasını şaşıran voltaların
ihtimallerle donatılan sarhoşluklar
ve siren sesleriyle ürperen maymunlar
ağlamak demek, yuvarlanmaktır bir bakıma

sırtını kavuşmak gibi dönüp yapıştırarak bir duvara
akan şu kanın durması yaranın teslim olmasıdır
yastıklar, güvercinler ve binlerce kirli sütunlar
bileklerinle patlayan cephaneler var unutma
enkaz dediğinse, aramaktır bir bakıma

Aykut Akgül