Maziler Mahşeri

Şeytanın entrikasıdır kıvılcım

tanrı bütün dualardan eskidir

ve bir zincir ne kadar masum olursa olsun

hala bir zincirdir.

Unutma, nefret hayal kırıklığının yere sağlam basan halidir

perişan olmak eskilerde kalmıştır artık

ve ben saçlarımı kendim kesiyorum uzun zamandır

aynalar ve gözlerim bundan habersiz

ortaya çok sıkı bir yalan gibi düşüyor mahşer

aklımda hayvanlar koşturuyor göğsümü eze eze

cansız ve esmer atlar bağışlıyor ellerim titreyerek

öyle büyük bir hızla kılıç çekiyorum birden

ve kılıç havadayken onu neden çektiğimi unutuyorum

savaş meydanı şaşkın

düşman vicdanlı

sen habire zaten yoksun

bense; zamanını doldurmuş bu masalın ortasında nefes nefese nüfusuna kayıtlı olduğum cam buğularını arıyorum.

Bak işte tamam

bu sessizlik sana son teklifim

istediğin kere doğabilecek

ve istediğin denli büyüyeceksin

sana sonsuzluğun gözlerini veriyorum

karanlığın keskin bakışlarını

kadehlerin sırrını

mazinin rüyasını

ve çok ama çok uzakların uykularını veriyorum.

İster inan ister inanma ama ben şu gördüğün sonbahardan en az dört tane sen yapabiliyorum

çünkü benim meziyetimdir sana uğradığını sananla bile

sadece bize ait kalan tesadüflerimizi paylaşmak.

Devasa bir menekşe tarlasının ortasında yatmış

İçimdeki senle birlikte gözlerimi yumuyorum tanrıya karşı

Ve tek temennim tanrım lütfen bizi menekşe sansın.

aykut akgül