Cloth of the full moon has its own effervescent transformational aftereffects on universal temperaments transcends through what is beyond bathing under its light is to praise each new creation and every phase Revelation from here to there Royal highness’ spare; “Relax your jaw, get ready for the strife cosmic revolution guerrilla there’s a plain room in […]
a messy – orgiastic Sparagmos Read More »
Meydanlarına hiç uğramadığım şehirlerin sahtekârı benim. Kabul edelim, övünülecek bir şey yok ben tekinsiz sokakların beyefendisiyim, paltomun dar cepleri cepleri geniş paltolu adamların peşindeyim. Her birinden bir parça, bir paha… Oysa kimin cebine elimi atsam birkaç bira ertesi, içinden beş para etmez ben çıkıyorum. Çıktığım bütün delikler, içinde bütün yeniklerin çığlıklarını saklıyor. Biraz daha içelim
tekinsiz sokaklar beyefendisi Read More »
Filmlerde, izlediğim zaman bende şaşırtıcı bir etki bırakan bir şey vardı. Ana sahne ve olay akışı devam ederken bir anda kamera; ”Meanwhile(Bu sırada)” ile seni olay örgüsünün içine ya da daha az sıklıkla dışına alarak, o an gerçekleşen bir başka ana sahneye götürebilirdi. Üzerine çok düşünmeden izlediğim filmlerde bile beni en fazla düşündüren detaylardan birisi
daracık sokakların tek kişilik kaldırımlarında ölmeyeuyuyanlar ne yaptınız sözcükleri… açarak kırık şişenin tıpasını çekip çekip bütün sıvısını seyrin yutup sindirdiniz mi tüm imgeleri… oğul tohumları
GÜLÜŞLERİ NE YAPTINIZ Read More »
*Bir yaşamak istencine düşüvermişim gökyüzüne Seyirdi aynalı onca an kalktığımda yeryüzüne… Dolu ile boş yer değiştirmiş Dolu eline düşmüş, boş zihnine Boş doldurmuş Doluyu, Dolu da boşmuş bir zamansız… Seda Suna Uçakan *I felt into the sky with thedesire of living
Çıkageldi bir gün. Öylesine yokluk, ölesiye ruhsuzluk çağında, çocukluğumuza ait ne varsa unuttuğumuz bir zamanda. Zihnimde tarifsiz, ardı apaydınlık bir kapı açılıverdi aniden, elinde bir iklim, bir ilkbahar ikindisi, bir anının en tatlı anları vardı. Yalnız bir savaşçıyı andırır kudretli haliyle, gezegenin hiçbir zaman var olmamış özgürlük savaşlarında hiçbir zaman adaleti aramamış varlıklarının arasına, uçsuz bucaksız yemyeşil bir göğün metrelerce altına düşüverdi başkalığıyla. Bulutluydu
her gün yaşanacak yeni bir hikayenin olması beni bu uykudan kaldıran temiz bir çift çorap, taze tütünle sigara, her zamanki pantolon ve ceket bir ritüele ihtiyacı var bu sabahın yağmur yağıyor otobüsü beklerken durakta da bir sigara içerim her sabah aynı yerde seyahat ederim tüm otobüsü gören yer, sauron’un gözü kamusal ulaştırmanın sosyal faydası kalabalığın
Dharma Kamusal Ulaştırma Read More »
Bir Salı gecesiydi. Hava hafif yağmurluydu. Kuşlar ve kediler hemen saklanacak bir delik bulmuşlardı. Köpeklerin ise dünya umurunda değildi. Erkekler ‘karizmalarına’ zeval getirmemek için aptal yürüyüşlerine devam ediyorlardı. Kadınlar ise biraz daha gerçek dünyayla bağlantılıydılar. Onlar yağan yağmurdan korunmak için çaba gösteriyorlardı. Tam tamına 12 saat süren ders maratonu akşam saat 20.00’da bitmişti. Yorgundum. Islaktım.
Germen edebiyatının en eski destanı olan ve günümüze ulaşan Beowulf destanı kimliği bilinmeyen bir şair tarafından yazılan destansı bir şiirdir. İskandinavya’dan İngiltere’ye göçen Germen kabilelerinin eski vatanları olan Geatland bölgesinde geçen bu destan, Beowulf adında ki olağanüstü güçlü, korkusuz ve yardımsever bir savaşçının yaşadıklarını anlatır. Beowulf’un günümüze kadar kaybolmama sebebi önce sözlü edebiyat ile birlikte
Herkes için fikirlerini özgürce söylemek, özgür yaşamak, kendini açıkça ifade etmek çok önemli bir yere sahiptir. Hayat çoğu kişiye tatlıdır. Son vermeye çalışsak bile bir şeyler bizleri her zaman burada tutar. Peki sırf kendi doğrularımız ve düşüncelerimiz için işkenceler görmedik mi? Sanki hiç bitmeyecekmiş gibi acılar çekmedik mi? Aslında en önemlisi düşüncelerimiz yüzünden, dile getirmekten
Saliselik hayatlar yaşıyoruz.Hepsi an’a özel.Yıkılmaz desek de duvarlarımız, ince ince örülmüş ve kırılmış en sağlam yerlerinden..Ne biz olmuş, ne biz de kalmışız.. Ben ve sen derken ötekileştirmişiz en sağlam düşlerimizi..Yıkılmamışız da kalmışız öylece..Ne varolmuş, ne yokolmuş ruhlarımız.. Esaret.. köhne bir barda, gel gitlerimizin esiri olmuşuz.. Sonra ne sevebilmişiz, ne de uzak kalabilmişiz.. Böyle başlamış.. Yeni
Bir Amsterdam Etkisinde Varolma Çelişkisi Read More »
